Afscheidsviering Arnold Vanhoucke 12.03.2022

Dag Arnold, Susanne, Geertrui, Vera, familie, vrienden en vriendinnen van OKRA

Sint Franciscus Heverlee is vandaag een naam in de grote OKRA familie die ver buiten de grenzen van het Leuvense gewest en de regio Oost-Brabant gekend  is. Dat is het trefpunt van Arnold Vanhoucke, een naam met de weerklank van een klok, een man met een stem als een klok.

Sinds jaar en dag was hij in de weer voor de belangen van de senioren. Voor wie zich nog te jong voelde om bij die groep te horen gebruikte hij dan prompt het woord ‘medioren’ want zich inzetten voor alle mensen was een super belangrijke drijfveer in zijn leven.

In 2000 ging ik met pensioen. Bij eenvoudige navraag werd het duidelijk dat de KBG afdeling Van Arnold (Kristelijke Bond van Gepensioneerden) met kop en schouders boven de negen andere van het Leuvense gewest uitstak.       

Samen zijn we toen met Marcel Doms naar Israël geweest en sindsdien is onze samenwerking doorgegroeid naar vriendschap.

Onze beide familienamen Vanhoucke en Van Hoecke gaven soms wel ludieke misverstanden. Ik werd zowel tot vrouw van, zuster van en zelfs dochter van jou  gebombardeerd.

Jarenlang ging je maandelijks meerdere keren naar Brussel waar je mee aan het roer stond om de algemene koers van OKRA richting te geven en tegelijk nuttige info verzamelde om in je eigen trefpunt van St Franciscus te gebruiken.

Je was een zeer beslagen reisleider zowel voor binnen als buitenland met een duidelijke voorkeur voor Zwitserland. De samenwerking met Violetta cars was legendarisch en velen herinneren zich dat telkens er een landsgrens werd overgestoken het desbetreffende nationale volkslied weerklonk. Op de terugweg zorgde je voor een boeiende quiz die soms wel als een examen werd ervaren. Ook de sketch in het Limburgs dialect van pater Sangers was een topper op de terugweg.

Dat hoge toppen veel wind vangen heb jij ook moeten ervaren toen een onredelijke deelneemster op reis jou beschuldigde. Het gebrek aan ondersteuning door Corneel en Ria voelde aan als een mes in de rug en heeft je enorm diep gekwetst.

Honderden dag uitstappen over gans België en Nederland heb je begeleid en mogelijk gemaakt. De favoriete plek bij uitstek bleef West-Vlaanderen en de kust. Door jou weten we dat Oudenburg in de loop der tijden belangrijker was dan Oostende en dat jij daar geboren bent. Je was al bezig met de voorbereiding van de twintigste keer Vayamundo in oktober 2022 en had me beloofd om nog een keer te gidsen in Oudenburg. Wat zal ik ook de vrijdagmorgen telefoontjes missen. Dat was het moment om zaken tussen voorzitters te bespreken en om raad te vragen.

We weten dat u in de normaalschool piano speelde en cultuur stond dan ook hoog in het vaandel. Mooie herinneringen hebben we aan de Seniorendagen van de BOZAR in Brussel waar we in het voorjaar en het najaar naartoe trokken. Een internationale tentoonstelling, een warme lunch en een concert met een gerenommeerde maestro voorafgegaan door een ook voor leken begrijpbare inleiding zijn voor altijd blijven hangen in ons collectief geheugen.

Als voormalige directeur van het VTI zorgde je er voor dat onze Nieuwjaarsbanketten daar altijd tip top konden doorgaan. Tegelijkertijd had je ook oog voor de noden van diegenen die door het lot minder goed bedeeld werden. Je stimuleerde de verkoop van de Samana tombola door er vanuit ons trefpunt nog enkele extra prijzen aan toe te voegen.

Computerlessen, heel veel leden zijn door jou ingeleid en opgeleid om de computer te leren gebruiken. Lessen die werden gegeven in het VTI en later in ons zaaltje. Vandaag worden die hoofdzakelijk door de lokale dienstencentra overgenomen.

Arnold de lijst met je verwezenlijkingen is te lang om allemaal op te noemen.  Wij bij OKRA St Franciscus Heverlee zijn de gelukkige erfgenamen van jouw grenzeloze inzet voor de ouder wordende mens. We zullen de talloze herinneringen blijvend in ons hart bewaren en koesteren.

Cécile Van Hoecke, teamverantwoordelijke OKRA St Franciscus Heverlee

Eresaluut voor onze Ere Voorzitter Arnold Vanhoucke

Het kransje West-Vlamingen bij Okra en in de parochie is met het heengaan van Arnold weer iets gekrompen.
Arnold en ik zijn telgen uit nagenoeg dezelfde hoek van West-Vlaanderen en hebben de Noordzee lucht in de longen mee gekregen.
Arnold  van net voor en ik van Bachten de Kupe. In Leuven zijn wij toevallig buren geworden.
Wij hadden weinig woorden nodig om elkaar te verstaan wat eigen aan vele West-Vlamingen. 
Arnold had een gouden hart dat kwistig klopte voor iedereen die problemen kende. Met zijn sonore stem kon hij in vele gevallen overtuigen en geruststellen.
Susanne en haar kinderen Geetrui en Vera alsook de ganse Okra familie vallen in een diep dal en er is geen gids meer om te klimmen.
De massale opkomst voor de laatste groet en een bomvolle kerk in de Abdij van park zijn het onweerlegbaar bewijs dat Arnold zeer geliefd en gewaardeerd werd en dat men hem uitvoerig wilde danken voor zijn talenten en verwezenlijkingen en vooral voor wat hij nalaat.
Wat nu gebeurt met zijn lichaam in deze vasten periode is een uitbeelding van de diepe betekenis van het memento op Aswoensdag.
Op de uitvaartviering heeft dochter Vera heel stijlvol en kleinzoon Philip op ludieke wijze de levensloop van Arnold geschetst en Cécile Van Hoecke het reilen en zeilen bij Okra.
De viering droeg de stempel van Arnold en werd muzikaal opgeluisterd door sopraan Sara Van  Mol. Kleinzoon Arnaud heeft piano gespeeld voor zijn opa.
Kan er nog iets zinvol toegevoegd worden aan deze hoogstaande viering die tot in de puntjes voorbereid was?
In deze hommage zal ik trachten enkele accenten te leggen en terug blikken hoe ik in de loop de jaren Arnold beter heb leren kennen en waarderen.

         Arnold de familie man
In de traditie van zijn geboortestreek sprak hij als liefhebbende echtgenoot steeds mamatje om te antwoorden op zijn wuveke.
De foto op het bidprentje laat het harmonieus koppel ons toe mee te genieten van hun viering in het stadhuis van Leuven.
Iedere zondag morgen stond hij klokvast bij de bakker voor de pistoletjes en ongeacht het aantal had hij steeds pasmunt mee. Soms was Susanne van wacht met hetzelfde ritueel en Arnold zat als bodyguard in de auto te wachten.  
Susanne en Arnold onderhielden meerdere keren per jaar het tuintje aan het parochiaal centrum om er het onkruid en de vuiltjes te verwijderen.    

          Arnold de leraar 
In de meeste scholen is de leraar wiskunde een boeman. In de SPAS heeft Arnold zijn leerlingen zoveel mogelijk gemotiveerd om door te bijten. Voor problemen stond zijn deur open. Door de lat vrij hoog te leggen hebben veel studenten zich kunnen opwerken in de industrie.
In het avondonderwijs lag het niveau nog hoger wanneer afgestudeerden een carrièreswitch overwogen om in de SPAS leraar te kunnen worden. zijn betrachting was de beste leerkrachten te laten doorgroeien. zijn doelstelling was het SPAS en later het VTI te laten uitgroeien tot de bakermat van het hoger onderwijs in Vlaams Brabant. Familieleden hebben de proef met succes afgerond.

        Arnold als pedagogisch directeur van VTI
De beheerders van de technische scholen in Leuven wisten zeer goed wie de geknipte figuur was om de grote hervorming te coördineren en te organiseren.
De opdracht was het VTI voor te bereiden op Universitair onderwijs en polyvalenter te reorganiseren.
zijn roots heeft hij nooit uit het oog verloren om ook technische vakken zoals o.a. de bakkerij en de koksschool op te nemen in dit groots project.
Als eredirecteur heeft hij met voldoening kunnen volgen hoe zijn opvolgers het uitgestippelde pad afgewerkt hebben.

        Arnold de Bourgondiër
Het lag voor de hand dat Arnold een van de performante proevers zou zijn om de kwaliteit en presentatie van de gerechten goed af te keuren. Zijn steun heeft het niveau van de koksschool omhoog getild zodat ze de voet kan zetten naast gerenommeerde scholen in het land.
Door het vele proeven is hij ook een fijnproever geworden met de gekende uiterlijke lichaamsvormen tot gevolg.
Arnold was niet zelfzuchtig en heeft zijn Okra leden de kans gegeven om hun culinaire grenzen te verleggen. Jaarlijks werd hun een eetfestijn aangeboden. De eerste jaren tot 100 in een grote zaal. Naderhand is dat opgedeeld in twee middagen met 40 aanwezigen per keer.

        Arnold en de computer
Hij leerde zijn volk computeren. Arnold was er van meet af aan van overtuigd dat een basiskennis van de computer een essentiële noodzaak zou worden voor de mediavoren om zich te kunnen handhaven in de voortschrijdende evolutie van de maatschappij. In het Gewest Leuven en achteraf in ons parochiaal centrum organiseerde hij computer cursussen voor beginnelingen en motiveerde hij ons om de sprong te wagen. Hij vormde een duo met Leo Page. Leo installeerde de hard- en software bij onnoemlijk veel gegadigden en begeleidde hen om de drempelvrees te overwinnen. Hij bleef helpen tot het vlot liep. Aanvankelijk had Leo een bomvolle agenda. Met de nieuwe generatie van laptops beperkt het zich meer tot de installatie en data. Momenteel is Leo vooral actief met de redactie van het parochieblad en bij allerlei activiteiten in de parochie zoals het bijhouden van de website van Okra en van de parochie.

        Arnold de organisator
Zijn ervaring van het VTI heeft Arnold doorgetrokken tot het mede organiseren van groepsreizen en vakanties.
Aanvankelijk kregen de jongeren zijn aandacht en Maloja in Zwitserland was een favoriete bestemming. Het pad werd geëffend voor Kazou. Achteraf is zijn belangstelling verlegd naar een ruimer publiek. Arnold was de meest  gevraagde en geliefde reisleider van Okra. Zijn tot in de puntjes voorbereide reizen spraken tot de verbeelding en voldoening van de reizigers. Ondanks zijn druk vakantieprogramma bleef de aandacht voor de Okra leden overeind.
In zijn drukste periode was hij soms maanden op reis en voelde Susanne zich op een eiland.
Geen streek in België ontbrak in zijn repertorium en daar hebben wij met volle teugen van genoten. Onze documentatie is een zeer volumineuze map geworden.
De omkadering mocht er ook zijn. Bij een bezoek aan Trier op een snikhete dag kregen we een les in dosering. De meeste kozen voor een traditionele grote Duitse pint. Hij vond twee halve liters verfrissender. Wanneer op het zand in Brugge, Okra via de boxen weergalmde over Brugge, was Arnold een van de dirigenten van een heerlijke dag in het pittoreske Brugge.

        Arnold en Okra
Wanneer hij thuis was fietste hij haast dagelijks naar het parochiaal secretariaat. steeds was hij een activiteit aan het voorbereiden en het fotokopietoestel kreeg het erg te verduren. Vele jaren konden wij hem in weer en wind en kaarsrecht de straten zien doorkruisen. Meestal op een mannenfiets en na knie problemen enige tijd op een vrouwenfiets.
Hij was de ontegensprekelijke roerganger en bezieler van vele generaties medioren. Cécile Van Hoecke heeft in haar getuigenis zijn vele verwezenlijkingen toegelicht en dank uitgesproken.

        Arnold als cultuurliefhebber
Ondanks zijn drukke agenda kon Arnold zich ontspannen bij een heerlijk werk van de klassieke componisten. Ook hier was het gamma zeer uitgebreid.
Steeds konden de Okra leden zich zijn kielzog tot een kennerspubliek rekenen.
De jaarlijkse uitstappen naar de Bozar gekoppeld aan een cultureel culinair toemaatje. Dit zullen we missen.
De uitvoeringen in de Elizabeth zaal in Antwerpen waren het zoveelste hoogtepunt in onze cultuur.
Het jaarlijks nieuwjaarsconcert in de Egger In Scherpenheuvel kan in dit rijtje niet ontbreken. Ook de bedevaart in mei kan aan het cultureel erfgoed toegevoegd worden.
Het evenwicht schuilt ook in kleine hoekjes. Het West-Vlaamse kaartspel bij uitstek manille is er een voorbeeld van. zoals vele opa's heeft Arnold de knepen doorgegeven aan zijn kleinkinderen.

Arnold en ik zijn hevige supporters van Club Brugge. In onze jeugdjaren speelde Oostende nog niet in de hoogste afdeling. Club was een valabel alternatief en dat is blijven duren.

        Arnold en Vayamundo
Het paradepaardje was ongetwijfeld deze rijk gevulde uitstap en van saturatie was geen sprake.
Een (onschuldige?) val in de laatste midweek veroorzaakte een abrupt einde aan zijn dromen.
Juist voor zijn gedwongen vertrek gaf Arnold mij een folder met de beschrijving van de glasramen in de kerk van Onze Lieve Vrouw ter duinen.  Ik ben die meermaals gaan bekijken en de details ontdekt aan de hand van de folder. Ik beschouw dit als mijn afscheidsgeschenk van Arnold.

Met het West-Vlaamse doorzettingsvermogen dat hem typeerde heeft hij de jubileum viering van 20 jaar midweek in oktober grondig voorbereid en uitgestippeld. Hier en daar ontbreken nog enkele komma's en puntjes. Ondanks zijn wankele gezondheid hoopte hij vurig ons te kunnen vergezellen en informeren. Echter... de mens wikt maar God beschikt.

Ik geef ter overweging of wij in een rustiger voormiddag bij de volgende midweek een mis laten opdragen in het West-Vlaams als nagedachtenis van onze Arnold

Dit alles brengt mij tot het besef van de eindigheid van ons bestaan en van het leven.

Willy Depoorter.

Okra Sint Franciscus ontmoet de Protestantse kerk

Op 4 april 2022 waren de leden van OKRA Sint Franciscus uitgenodigd voor een kennismaking met de Protestantse Kerk van België in Leuven.  We werden hartelijk ontvangen door dominee Ernst Veen in zijn kerk, de Mariakapel in de wijk Matadi in Heverlee.

Dominee Veen vertelde uitvoerig over zijn kerk en de wijze waarop protestantse christenen hun geloof beleven.  Wie zich verwachtte aan uit systematische (saaie ?) uiteenzetting kreeg ongelijk.  De dominee maakte als het ware een wandeling door de mooie tuin van zijn kerkgenootschap en wees ons op allerlei verrassende, voor ons minder bekende bomen en planten. 

Vooreerst de naam:  volledig luidt die ‘Verenigde Protestantse Kerk in België te Leuven’. Elke woord is belangrijk.  ‘Verenigd’ betekent dat veel verschillende kerken, met verschillende stijlen en opvattingen zich verenigd hebben.  Zo zijn er die een meer letterlijke lezing van de bijbel aanhouden, anderen een meer liberale interpretatie en er zijn ook vrijzinnige protestanten.  

Bij wijze van voorbeeld: als je in het evangelie leest dat Jezus op het water wandelt, dan kan je dat letterlijk lezen, want Jezus is God en die kan alles.   Maar je kan het verhaal ook lezen als symbolisch voor de bedreigingen waar mensen mee te maken hebben (de zee is een alles verwoestende kracht) en er op vertrouwen dat Jezus sterker is dan de duistere krachten die ons bedreigen.

Ook protestant is geen eenduidig begrip.  Meestal begrijpen we dat als ‘iemand die protesteert’ :  protesteren is meestal ‘tegen’ zijn. Dat is het ook, maar een betere lezing is pro –testare, : het Latijnse testare betekent getuigen, opkomen voor en het Latijnse ‘pro’  is inderdaad voor iets zijn. Zo zijn pro-testa-nten christenen die, sinds de opkomst van de reformatie in de zestiende eeuw, opkomen voor iets.

Voor wat komen zij op?  Het antwoord hierop  is zeer belangrijk voor protestanten.  Zij kiezen voor ‘Alleen de schrift’ en ‘Alleen de genade’.

Alleen de schrift

Elke gelovige mag zelf de schrift lezen. In de zestiende eeuw, dank zij de boekdrukkunst, konden steeds meer mensen zelf de schrift lezen, iets wat door de katholieke kerk verboden werd.  De Bijbel kwam ook beschikbaar in de taal van het volk.  Maarten Luther, een monnik, streefde naar een hervorming van de kerk onder meer door de gelovigen zelf in contact te brengen met de bijbel. Hij

heeft daar zelf veel toe bijgedragen door zijn vertaling van de bijbel in het Duits.  Protestanten zijn niet afhankelijk van de interpretatie van de bijbel door de leiding van de kerk maar ze vormen zich zelf een oordeel.  De bemiddeling van een priester is niet nodig.  Niemand moet ons komen vertellen wat we moeten geloven

Ook voor andere aspecten van het geloof is de rechtstreekse verantwoordelijkheid van de gelovige tegenover God de kern van het protestantisme. Er is dus geen biechtsacrament want de gelovige is zelf persoonlijk tegenover God verantwoordelijk voor zijn zonden. Het huwelijk is geen sacrament zoals in katholieke traditie waar de priester het  huwelijk inzegent en aangenomen wordt dat daardoor God zelf dit huwelijk bekrachtigt. In het protestantisme wordt  er gebeden voor de trouwers en wordt Gods zegen gevraagd, maar de verantwoordelijkheid ligt volledig bij hen.  Ook bij morele en maatschappelijke problemen (abortus, euthanasie…) is er in het protestantisme geen ‘leergezag(dat aangeeft hoe men moet denken.  Dat brengt mee dat er heel veel verschillende opvattingen naast elkaar bestaan.

Alleen de genade

In de tijd van Luther was er in heel de kerk een grote geldstroom vanuit alle hoeken van het christendom naar Rome.  De paus had enorm veel geld nodig voor de bouw van de nieuwe Sint Pietersbasiliek.  Daar was een ingenieus systeem voor uitgewerkt: men kon de straf voor zijn zonden afkopen door een som te betalen aan de priesters: een aflaat. Men kon die kopen voor zichzelf of voor overledenen. Zo ontstond er een hele handel, iets waar Luther fel tegen protesteerde.  Een christen kan zijn zielenheil niet kopen door te betalen voor een aflaat, meer zelfs, men kan zijn zielenheil niet verwerven door goede werken te doen, alleen de genade van God brengt ons heil.

Dominee Veen liet ons ook rondkijken in zijn kerk en wees daarbij ook op andere belangrijke aspecten van zijn geloofsgemeenschap.

Pas in 1816 was  er voor het eerst een eigen gebouw voor de protestanten in Leuven. In 1902 kon  de protestantse kerk terecht in het anatomisch amfitheater aan de Kapucijnenvoer.  Precies 100 jaar later, in 2002 moet zij die helaas weer verlaten omdat een deel van het dak is ingestort. Na een periode van zoeken werd een kerkruimte gevonden eerst  in de Sint Antoniuskerk, daarna in de crypte van het Jezuïetenklooster en tenslotte in de Mariakapel te Heverlee.  De kapel werd in 1958 , in de toen nieuwe Matadiwijk, gebouwd en de abdij van Park verzorgde er liturgische vieringen.  De kapel werd ‘ontwijd ‘want een protestantse gebedsruimte is niet gewijd.  Het grote kruis vooraan in de kerk is een houten kruis, maar er hangt geen lijdende Christus aan. Waarom?  Belangrijker dan het lijden van Christus is zijn leven en zijn prediking tijdens zijn leven. Je ziet in de kerk ook geen heiligenbeelden, want het protestantisme vereert geen zaligen en heiligen en er wordt niet tot hen gebeden. Ook Maria, de moeder van Jezus wordt niet vereerd of aanbeden.  De nadruk ligt op haar menselijkheid en haar vrouw-zijn

Bij het binnenkomen van de gebedsruimte zien we, naast de paaskaars, vooral de geopende bijbel.

Andere kaarsen en wierook zijn er niet te zien of te ruiken.  Er is alleen de paaskaars die elk jaar met Pasen vernieuwd wordt.  Maar, zo zei dominee Veen, hier kunnen we misschien iets leren van de katholieke traditie.  Wij kennen alleen het woord dat rationeel en scherp is.  Rituelen bewerken iets dat het woord alleen niet kan.  Een ritueel drukt het geheim uit, maar laat het toch intact.  Rituelen kunnen meer dan het woord alleen.

Protestanten kennen geen zeven sacramenten, slechts twee, de doop en het Heilig AvondmaaL In de viering van het Heilig Avondmaal ontvangen allen brood en wijn.  De plaatselijke kerken hebben een grote autonomie om over veel zaken zelf te beslissen.  Zij kennen geen centraal bestuur dat door een paus geleid wordt.

Na deze boeiende kennismaking konden we nog samen genieten van een heerlijke, warme tas koffie.

Denise  Meeus gaf uitleg bij de vraag van Caritas International om steun aan de bevolking van Oekraïne.  Dankzij de omhaling bij de aanwezigen, aangevuld en naar boven afgerond door de OKRA-kas, kan 400 euro aan deze actie worden geschonken.

Daarmee kwamen we terug bij het begin van de toespraak van dominee Ernst Veen die een gebed voorlas dat geschreven werd door Maarten Luther.  Het kan zeer goed passen bij onze gedachten aan de vele ontheemde en vermoorde mensen in Oekraïne

Avondgebed van Maarten Luther

Heer, blijf bij ons,

want het is avond

en de nacht zal komen.

Blijf bij ons en bij uw ganse kerk

aan de avond van de dag,

aan de avond van het leven,
aan de avond van de wereld.

Blijf bij ons met uw genade en goedheid,
met uw troost en zegen,

met uw woord en sacrament

Blijf bij ons, wanneer over ons komt
de nacht van beproeving en van angst

de nacht van twijfel en aanvechting

de nacht van de strenge, bittere dood.

Blijf bij ons in leven en in sterven

in tijd en eeuwigheid.
Amen

Jef Snaet

Bij het begin van de bijeenkomst zong Mark Vermaercke het protestlied dat hij gemaakt heeft naar aanleiding van oorlog in Oekraïne.  De tekst van dit lied kan je lezen in Kerkenleven van 30 maart 2022 of hieronder.