Terug naar het overzicht gebeurtenissen
de 20ste keer vakantie week aan zee” - 16/21 oktober 2022
Jubileumeditie OKRA SF in VAYAMUNDO
De rode draad die Arnold getrokken heeft door de editie 2022 heeft het verloop
gekleurd.
Hij heeft gekozen voor een amalgaam van wetenswaardigheden die de natuur, de
geschiedenis, de kunst en zeker de ontspanning omsluiten.
Cécile heeft de loodzware erfenis van Arnold op haar schouders getild en met
haar secondanten Agnes en Mia er een mooi tapijt rond geweven. Ondertussen was
Roland op afstand aan het volgen of onze enthousiaste begeleiders door hun
gulheid de kas te veel zouden doen rood gloeien.
Ik stel voor dit verslag thematisch in te delen.
de natuur
Een schelpenwandeling kan verhelderend zijn. Met een jaar vertraging door ongure
weersomstandigheden hebben wij inzage gekregen in de wondere wereld van de vele
strandschelpjes. Voor iedere soort groot of klein, mannelijk of vrouwelijk had
onze gids een naam. Opvallend hoeveel Amerikaanse en zelfs Japanse er te rapen
zijn. Tussendoor lag een niet irriterend zeepaddenstoel koppel zijn laatste
uurtjes aan het zonnen. Ook de kleine gaatjes verbergen een zeepier. Met de
afstand tussen de kop en de aars weten de vissers of het een lange of korte pier
is.
Onze kust is gezegend met de communautaire wirwar. De zee is federaal en
derhalve ook de windmolenparken. Het strand en de dijk zijn Vlaams.
Een storm met orkaan kracht heeft de oorspronkelijke haven van Lombardsijde
verwoest en de nieuwe haven kreeg de naam "novus portus" of Nieuwpoort.
de geschiedenis
Na ons
bezoek aan
Veurne
is het duidelijk dat deze stad thuis hoort in de rubriek geschiedenis. Met een
kwinkslag en een Veurns accentje dompelde de gids ons onder in de rijke
geschiedenis van de stad. De grote markt is omzoomd door statige gebouwen die
ons de Spaanse tijd doen beleven. Meerdere architecten hebben zich ingezet bij
de bouw van het renaissance stadhuis. Het is in drie fases voltooid. Eerst de
linkervleugel en vervolgens uitgebreid met de rechtervleugel. Tenslotte de pui
in hardsteen.
De verschillende zalen zijn bekleed met leder. De muren van de trouwzaal
schitteren in goudleder. De oude raadszaal is bekleed met goudleder dat
specifieke eisen van conservatie stelt. Het blauw salon heeft een
fluwelen bekleding met blauwe bloemen met een donkerblauwe rand op een
beige/witte achtergrond. De muren van de Albertzaal tenslotte zijn ook
behangen met goudleder.
De statige foto's van Albrecht en Isabella domineren een wand en evoceren de
Spaanse overheersing en de welvaart die Vlaanderen en Veurne ten deel vielen.
Keizer Frans jozef heeft er op doortocht een nacht geslapen en hierover is men
fier.
In de eerste wereldoorlog had koning Albert 1 er zijn werkruimte. Een groot
gedeelte van de stad werd verwoest door de toenmalige vijand.
Het duo Cogge-Geeraart heeft een doorslaggevende rol gespeeld bij de overwinning
op de Duitsers door de sluizen open te zetten waardoor de ijzervlakte onder
liep.
Veurne is een kleine stad gebleven met 12.000 inwoners. Na de teloorgang van de
laken industrie zijn vooral de rijke gepensioneerden blijven wonen en die hadden
hun sporen reeds verdiend en bleven vooral lang slapen. Vandaar de bijnaam van
"Veurnse slapers".
Onze gids begeleidt ook rondleidingen in de stad met het accent op de Spaanse
periode en zij is getooid in de klederdracht van Isabella. Het paradepaardje van
Veurne is ongetwijfeld de boetprocessie die jaarlijks op de laatste zondag van
juli door de stad trekt. Zij is bedacht door pater Jozef Clou. De deelnemers
kunnen de boete kleding bekomen in de Sint-Walburgakerk van waaruit de processie
ook vertrekt. Ondanks alle inspanningen en de historische waarde is de
boetprocessie niet erkend als immaterieel erfgoed van Unesco.
Momenteel heeft het stadhuis enkel een ceremoniële en toeristische functie.
Voorheen was er een stadhuis in het gebouw rechtover het bezochte stadhuis. Als
herinnering aan de Spaanse overheersing is het "het Spaans Paviljoen" geworden.
De administratie is thans ondergebracht in 't Seysteen wat magneet betekent.
Naar gelang het bezoek vorderde werden we verlekkerd met streekproevertjes die
Veurne kenmerken,
zoals Veurns potjesvlees, Veurnse
kletskoppen, Meringuetaart, babelutten en Boetelingbier. .
de ontspanning
De
breinbrekers van Mia en Agnes waren de innovatie van de midweek. Ze groeiden uit
tot de kaskraker van het jaar. Originele vragen en zoekertjes dienen gezocht en
beantwoord te worden. Dit is bij velen gelukt dank zij de smartphones en andere
hulpmiddelen. De bedenkers waren pienter genoeg om ook over te schakelen tot
opdrachten die zonder hulpmiddelen werkelijk uit het brein moesten komen. De
leerkracht Mia kon tevens de beste of hulpbehoevende leerlingen detecteren.
Met het herbeleven van de televisie programma's waren de hulpmiddelen inzetbaar.
De schattingsopdracht gaf de selectie. Iedereen behandelde het nog individueel.
De volgende dagen werd het groepswerk per tafel en over de tafels heen. Zelfs
werd overgeschakeld naar quiz shoppen.
Nu weten we wat droedels zijn en dat sudoku's voor het modale Okra lid slapeloze
nachten kan bezorgen. De laatste avond kregen we een vrouwvriendelijke opgave
voorgeschoteld als aanmoediging voor hun dagdagelijkse inzet om het kookboek van
de Boerinnenbond eer aan te doen.
Bij de prijsuitdeling stak een lid er boven uit en zij kaapte drie prijzen weg.
Na dit avondlijk geweld was een drankje welkom om stoom af te laten. Een gulle
en dankbare mecenas moest ingetoomd worden.
De cd muziek op de laatste voormiddag kan ook doorgaan als hoogstaande
ontspanning. Andermaal kregen wij een breed gamma aan klassieke muziek, a
capella en iets moderne muziek.
Vivaldi
nam een bijzondere plaats in en zo wordt
de rode loper uitgerold naar een bijzondere bijeenkomst waar de stijl van
Vivaldi
zal uitgediept worden. Hilde Hostens vertolkte tijdens de misviering op 23
oktober met "Luna" een voorzet.
Onvergetelijk is het gedicht "moederschap" dat Mia voor de vuist heeft
voorgedragen. Zo ontroerend en overtuigend was het.
Arnold zag
dat het goed was en kreeg een hommage voor zijn inzet van 20 jaar Vayamundo.
Het jaarlijks aperitief heeft twee facetten, het afscheid en de herinnering.
de kunst
De
belle époque wandeling in Oostende
Een minder
bekende hoek in Oostende verbergt talrijke hoekjes. De muurschilderijen van
meerdere jaargangen vervangen het eentonige van desolate muren. De mooiste zijn
overschilderd om de schoonheid te behouden. Er zijn mooie en verzorgde huizen
die bemiddelde Oostendenaars bewonen.
Tezelfdertijd is er het contrast tussen aftakeling en reveil. Ongetwijfeld
zullen er gebouwen geklasseerd zijn als monumenten om hun karakter te vrijwaren.
Aan die bescherming kleeft ook een hypotheek. Zonnepanelen zijn in principe niet
toegelaten tenzij ze achteraan kunnen gemonteerd worden en niet zichtbaar zijn
vanop straat.
De
erfgoedwandeling in De Haan
De Haan is
een badstad waar de hoogbouw geen roofbouw is op het landschap. Hiervoor heeft
het erfpacht systeem gezorgd. De staat heeft een erfpacht van 99 jaar toegekend
onder strikte voorwaarden. Na verloop van die periode konden de eigenaars van de
huizen de grond kopen. Voorwaarden bleven verbonden aan de verdere uitbouw.
Zo zorgen verschillende bouwstijlen naast elkaar voor een uniek zicht. De
Vlaamse bouwstijl met de rode daken is wel dominant. Ide, een bekend architect
is de bedenker van het ineenvloeien van de stijlen.
Bezoek aan
Lissewege en Damme
Lissewege
is vooral bekend als het witte dorp maar het stadje heeft veel meer te
bieden. Een dame wist ons als gids op humoristische wijze en met een typisch
Brugs accent te boeien. Zij illustreerde haar uitleg met enkele gezegden
of volkse spreuken. Het riviertje dat door Lissewege stroomt en de vroege
verbinding was met Brugge is er een voorbeeldje van. Boven zijn thee water zijn.
Vroeger werd de stand van het water gemeten met een thee lat. Er was teveel
water als het water er boven uit steeg boven de horizontale lat.
De majestueuze kerk verbergt vele schatten en spreuken. De lijken van de
rijken werden vroeger begraven in en rond de kerk. Zo ontstond het zwaaien met
het wierookvat om de geuren te overstijgen.
De kerk in Lissewege lag op de route naar Compostella. Ze is zo groot omdat ze
onderdak moest kunnen bieden voor al die bedevaarders. Ze is deels met dat
bedevaartsgeld (waren de toenmalige toeristen) verwezenlijkt. Toen de
bedevaarten verminderden daalden ook de inkomsten en was er geen geld meer om de
toren af te werken. Nu is er een enorm groot plateau als dak. In het Westvlaams
zegt men dat "een peird en karre erop kan keren. Ook het orgel is er grotendeels
gekomen dank zij een rijke Amerikaan die roots had in de streek. De volledige
financiering is te danken aan de vele volksfeesten en omhalingen.
In Lissewege zijn er twee huisjes waar een overvloed aan heiligen beelden
verzameld is. Zij illustreren de devotie van onze voorouders en jeugdjaren
wanneer deze beelden aanbeden werden om de vele kwaaltjes te genezen. Zij staan
er nu troosteloos bij bij gebrek aan werk en hopen op kentering. De binnenkoer
tussen de twee huisjes is overspannen door een majestueuze steenden (Pinus
pinea),
een hoog opgegroeide boom met gekartelde bladeren, die zorgt voor schaduw en
bescherming.
Een bezoek aan Lissewege moet afgerond worden met snoepjes uit de snoepwinkel "De
Soete Paepe".
Damme heeft een andere aantrekkingspool. Bij het bredere publiek
is Damme vooral bekend als boekenstad en voor zijn stadhuis.
Na een lange omweg zijn we met nagenoeg een uur vertraging aangekomen in de
brasserie "De Spieghel". Voor een grondiger bezoek aan dit oer-Vlaams stadje
bleef geen tijd over.
Een boottocht bracht ons van Damme naar Brugge. De kaarsrechte Damse vaart is
afgezoomd met hoog opgeschoten riet en omzoomd door ranke populieren rijen die
ondanks de noordenwind hun status behouden. Een verjonging van deze populieren
valt te overwegen.
Momenteel is de vaart eerder een toeristische trekpleister en als het lang
vriest een schaatsbaan.
Bezoek aan
het Ensor huis en het Mu.zee.
Wegens
volzet kon de voormiddag activiteit met een bezoek aan het Ensorhuis niet
doorgaan. Een alternatieve regenbui veranderde het programma.
In het Mu.zee komt Ensor ook aan bod
De Oostendse vertrouwelingen Ensor, Spilliaert en Permeke domineren de
tentoonstelling. Zij worden vervolledigd met de werken van andere kunstenaars
zoals Roger Raveel, Raoul Servaes en Jacques Verduyn. Een hoortoestel is de gids
bij de beschrijving van de schoonheid van het respectievelijke kunstwerk.
Enkele werken hebben mijn aandacht getrokken. Een schilderij van beeldhouwer
Constantin Meunier brengt hulde aan de garnaalvisserinnen in Mariakerke. Wij
zien er afgepeigerde visserinnen met de grote manden op de rug door het water
ploeteren. En toch zijn het de garnaalvissers in Oostduinkerke die erkend zijn
als immaterieel erfgoed van Unesco! Begrijpe wie kan!
In de grote zaal pronkt er een borstbeeld van Rik Wouters dat Ensor uitbeeldt.
Als Ensor omhoog kijkt straalt hij vrolijkheid uit. Naar onder betekent het
droefheid.
Joris Ghekiere stelt er zijn indrukken van de wereldreizen op papier ten toon.
Vooral de vele jaren zwerven in Azië en Indië zijn indrukwekkend.
In een donkere ruimte worden we geconfronteerd met de Congo stroom en het leven
in de brousse in en rond de Congo stroom.
Dit is slechts een greep uit de vele bezienswaardigheden die onze ogen en
hersenen strelen.
Zijn nu werkelijk alle kaarsjes van de midweek opgebrand?!
Willy Depoorter