|
Cécile, kinderen,
kleinkinderen, vrienden en vriendinnen van Jean
Pierre,
We
zullen nooit het wonder van het leven begrijpen, hoe
het ontstaat en waarom we geboren worden. Nog minder
begrijpen we het wonder van de dood die zo’n immense
pijn veroorzaakt. Die komt altijd te vroeg en
ongelegen, ook al ben je al zoveel jaar,
zesentwintig jaar, patiënt.
Op
zo’n ogenblikken mogen we van elkaar geen woorden
verwachten die wonderen doen. Geen van ons, hoe
graag we dat met ons hart wel willen en wensen, kan
Jean Pierre aan Cécile , aan de kinderen en
kleinkinderen, aan de buren, aan vrienden en
vriendinnen terug geven. We kunnen wel vertellen
over hoe we samen deelnamen aan het leven van elke
dag. Die herinneringen ophalen troosten wel!
Bij
Samana, het voormalige Ziekenzorg, was Jean Pierre
stipt op elke viering, elke activiteit aanwezig.
Kerstfeest, driekoningenviering, witte donderdag
Scherpenheuvelbedevaart, dag van de chronische
zieken enz…
Hij ging dan steevast op zoek naar zijn kameraad en
naamgenoot Jean Pierre die, naast dezelfde naam ook
aan dezelfde kwaal leed. Het moet geen deugd gedaan
hebben dat Jean Pierre, van Angela, hem is voor
gegaan en dat hij van hem moest afscheid nemen.
Bij
OKRA was Jean Pierre gekend als liefhebber van
cultuur en van muziek. In de BOZAR in Brussel en in
de Leuvense stadsschouwburg hebben we met OKRA
vrienden en vriendinnen zo dikwijls samen genoten
van heerlijke uitvoeringen. Voor uitstappen met OKRA
waren Jean Pierre en Cécile altijd present. Zoveel
bezochte landen, steden, musea en
bezienswaardigheden. Hij had een zeer brede
interesse, alles boeide hem en overal wilde hij bij
zijn ook al koste dat moeite, veel moeite. Nooit heb
ik hem horen klagen of zagen of zien opgeven. Dat
stond blijkbaar niet in zijn woordenboek.
Persoonlijk zal ik vooral de babbeltjes blijven
herinneren waarbij ik naast hem op een stoel of een
bankje bleef zitten, genietend van de omgeving,
babbelend over van alles en over niets en vooral
genietend van het samen zijn.
Cécile, familie, vrienden en vriendinnen, het zijn
de herinneringen aan de mooie mens die Jean Pierre
was die we bij Samana en OKRA zullen blijven
koesteren en waarin we samen troost zullen vinden.
Cécile Van Hoecke Heverlee 10.04.2021 |
