|
voor info klik op de blauwe links
Meer dan het gewone - De werkers in de wijngaard en wij
werkers van het elfde uur
1.
Wij dragen verantwoordelijkheid In het programma “De helden van Arnout” volgt Arnout
Hauben de dagboeken van Belgen die ooit het grote avontuur hebben
opgezocht. Zo
reist hij ook Alice
Bron achterna, een verpleegster die met een delegatie van het Rode
Kruis 120 jaar geleden naar Zuid Afrika vertrok om er tijdens de
boerenkrijg soldaten te verzorgen. Ginds
ziet Arnout tussen de velden een kruis staan en vraagt een boer of dat wat
met die oorlog te maken heeft. Het kruis blijkt drie jaar ervoor geplant
te zijn op de plaats waar de vader van deze boer is gestorven. Ik
weet dat mijn vader in de hemel is, zo vertelt deze boer aan Arnout, omdat
hij een goed christen was en een zeer gelovig man. Waarop Arnout reageert
met zijn verhaal dat hij de verpleegster Alice Bron achterna reist. Stel
dat zij op een ossenwagen hier voorbijkwam en rondom haar dood vee, gedode
paarden, dode Engelsen en boer-soldaten, vele gewonden en brandende
boerderijen, hoe kan je dan nog in God geloven? Waarop
de boer antwoordt: Niet alles wat gebeurt is de wil van God. Als je de bijbel
leest dan wenst God dat we goed en lang leven, wel 120 jaar. Maar wij
sterven veel vroeger omdat wij te snel met de auto rijden, omdat wij de
lucht verontreinigen, omdat wij voor het geld leven en ons hart hieraan
bezwijkt. Wat
leren wij hieruit? Dat
geseculariseerde mensen met (ver)oude(rde) godsbeelden kampen. Arnout
beschouwt God nog steeds als iemand die de touwtjes in handen heeft en
bepaalt wat hier op aarde gebeurt. In het antwoord van die Afrikaanse boer
heeft God de mens geschapen in alle vrijheid, met een vrije keuze. Wij, mensen, zijn verantwoordelijk voor ons doen en
laten.
2. God geeft leven in overvloed De
parabel
van de werkers van het elfde uur geeft ons een ander beeld van
God: Hij is degene die leven geeft in overvloed. Dat
hij ook aan de laatsten evenveel geeft als aan de eersten, die de hitte
van de dag hebben doorstaan, strookt niet met ons rechtvaardigheidsgevoel.
Dat horen wij in de reactie van de werkers van het eerste uur. Nochtans
doet de eigenaar van de wijngaard niets verkeerd. Hij geeft de eerste
werkers de afgesproken denarie. Ze verdragen alleen niet dat hij deze
denarie ook geeft aan de laatsten. Of ben jij jaloers omdat ik goed ben? 3.
Zo goed als God Om
deze parabel nog beter te verstaan moeten we kijken naar zijn plaats in
het evangelie. Ze
wordt voorafgegaan door de vraag van de
rijke jongeling aan Jezus wat hij moet doen om goed te leven. Onderhoudt
de geboden, de Thora, het woord van God, het woord van leven, antwoordt
Jezus. Dat
doe ik reeds, antwoordt de jongeling. Eén ding ontbreekt je dan, zegt
Jezus, doe afstand van je
rijkdom en verdeel deze onder de armen. Vanuit
de parabel bekeken vraagt Jezus deze jongeling zo goed als God te worden en overvloedig leven te schenken. 4. De grootste is de dienaar De
parabel wordt gevolgd door de vraag van de moeder van Jacobus en Johannes
om haar twee zonen te laten delen in de macht. Hierop
antwoordt Jezus dat de
grootste in het rijk van God de dienaar is. Zo
komen we op een dieperliggende laag van deze parabel. Als de laatsten als
de eersten zijn en de eersten als de laatsten dan zijn deze onderling
inwisselbaar. Is de ene niet meer of minder dan de andere. Er zijn geen
mensen meer met privileges. Deze parabel nodigt ons uit afstand te doen
van alle macht, naaste te worden van elkaar, dienaar, de ene niet meer of
minder dan de andere. In
zo’n samenleving zal er geen
tekort meer zijn maar wel leven in overvloed voor iedereen op aarde. Of
zoals Gandhi ooit zei:" De aarde biedt voldoende voor ieders
behoefte, maar niet voor ieders hebzucht" De werkers in de wijngaard en wij Vele
jaren geleden — het was nog voor de invoering van de euro — heb ik het
volgende verhaal gehoord. Geestelijk
verzorgers in een instelling voor mensen met verstandelijke en
lichamelijke beperkingen lieten het verhaal over de werkers in de
wijngaard spelen in hun viering. Bewoners werden naar voren geroepen,
eerst de werkers van het eerste uur, enzovoort. Toen het op uitbetalen
aankwam, kreeg elke bewoner een gulden. 0h,
een gulden! Alle bewoners keken blij naar hun hand met de gulden erin. 'Maar
dat is niet eerlijk!', riepen de begeleiders. 'Niet
eerlijk? We hebben zomaar een gulden gekregen!' De
werkers/bewoners begrepen het verhaal zo goed, beter dan hun begeleiders,
dat ze het protest van de begeleiders niet begrepen. In hen lichtte iets
op van Gods koninkrijk. Jef Wauters
Wanneer zomer en herfst in elkaar schuiven, om in de lente weer van onder het bladerdak onstuitbaar open te bloeien, worden mensen van oudsher even stil… Op dit breekpunt in de natuur houden we ook even halt bij de breekpunten van ons bestaan.
Het zijn dagen vol
herinneringen, Een moeilijke periode
voor velen onder ons die iemand moeten missen. Samen willen wij in de dankbare herinnering gaan staan. Je aanwezigheid hier is zinvol als je er bent uit
genegenheid of medeleven… Je aanwezigheid wordt nog zinvoller als je hier biddend
wil zijn, wat bidden voor jou ook mag betekenen… Maar wij willen in onze gemeenschap er vandaag geen trieste dag van maken Daarom vandaag Allerheiligen of
‘Aller’-‘heiligen’,
uit de Franciscusviering van 1/11/2017
OUDER
WORDEN: VERLIES EN OVERGAVE
Sterven doe je niet ineens maar af en toe een beetje.
(Toon Hermans) Want
alles, het
fluisterend water, mijn
adem, de
stroom van gedachten, het
licht in de kerselaar, behoort
tot een eeuwig bewegen.(Kris Gelaude) Van harte welkom op de Spiritualiteitsdag 2017 in het Don Boscocentrum op zaterdag 18 november. Tijdens die dag maken we ouder worden en afscheid
nemen bespreekbaar. Programma: ·
9.15 u
onthaal met koffie · 9.30 u prof. Fons Marcoen spreekt over de spirituele dimensie van ouder worden.
Hoe
kunnen we elkaar behoeden voor levensmoeheid? ·
10.15 u
korte bezinning ·
10.30 u
pauze ·
10.45 u
groepsgesprek ·
11.30 u
broodjesmaaltijd
Inschrijven kan vóór 15 november bij Lieve 016/229370
of per e-mail Lieve_Neukermans@skynet.be
en
Cockx.Willocx@gmail.com
ook
persoonlijk na de vieringen (1-11, 5-11) bij Lieve, Chris en Ingrid.
Deelname:
broodjes en koffie inbegrepen - aan de kassa 10 euro Met
TGL-nummer "Luisteren naar de ondertoon. Ouderen en hun
levensverhaal” 17 euro Don Boscocentrum, zaal Ademtocht, Ortolanenstraat 2,
3010 Kessel-Lo Niet
weten wordt uitzien naar
wat op je weg komt. En
naar het heilige, trage
gebaar van
voltooiing. (Kris Gelaude)
|
|
|
|
|
|
KALENDERBLAADJE
De verwondering is het begin van de wijsheid. Zij is enerzijds een voortdurende onrust; het gewone wordt geladen met
betekenissen die men daarin niet vermoedde. Zij dwingt de mens voortdurend in de
openheid te treden, zijn wereld en bestaan te herzien. Zij is een crisis. Maar van de andere kant kan ze niemand overkomen in wie niet reeds het
vertrouwen is in de krachten die de chaos ordenen. Zo kunnen we ons niet
verwonderen zonder een gevoel van geborgenheid in een wereldgrond. C. Verhoeven |
|
MEDITATIE IN DE CHRISTELIJKE TRADITIE Don
Boscocentrum “Ademtocht”
Bij
alles wat ik doe, tracht ik mij bewust te zijn van de aanwezigheid van God. Zo
worden al onze activiteiten geheiligd. Zo komen we in een toestand van
voortdurend gebed terecht. Uiteindelijk gaat het erom dat we leren inzien dat
God hier en nu aanwezig is, in de taak die we op dit moment uitvoeren. Broeder
Laurentius van de Verrijzenis (1614-1691) Onze
volgende meditatie gaat door op maandag
20 november 2017. Plaats
van samenkomst is de Stille ruimte “Ademtocht” in het Don Boscocentrum,
Ortolanenstraat 6, Kessel-Lo. Uur van samenkomst: 20 uur.
Contactpersoon: Jos Vermeulen 016 89 03 16 – vermeulen.berte@telenet.be Meditatie
in de christelijke traditie: http://www.christmed.be
Planning voor het najaar 2017 ---------------------------------------------------
maandag 20 november 2017
maandag 4 december 2017
maandag 18 december 2017 |
|
|
